10 ¹⁴ Waga złota, które co rok dostarczano Salomonowi, wynosiła sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota, ¹⁵ oprócz tego, co pochodziło od handlarzy* i zysków od kupców jako też wszystkich królów* arabskich oraz namiestników krajowych. ¹⁶ Sporządził zatem król Salomon dwieście tarcz z kutego złota. Na każdą tarczę wychodziło sześćset syklów złota. ¹⁷ Ponadto trzysta puklerzy z kutego złota. Na każdy puklerz wychodziło po trzy miny złota. Umieścił je król w "Domu Lasu Libanu". ¹⁸ Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej, który wyłożył szczerym złotem. ¹⁹ Tron miał sześć stopni i owalny* szczyt z tyłu oraz poręcze po obu stronach siedzenia, a przy poręczach stały dwa lwy. ²⁰ Na sześciu stopniach stało tam po obu stronach dwanaście lwów. Czegoś takiego nie uczyniono w żadnym z królestw. ²¹ Wszystkie też naczynia, z których pił król Salomon, były złote. Również szczerozłote były wszelkie naczynia "Domu Lasu Libanu". Nie było srebra: nie ceniono go w czasach Salomona. ²² Albowiem dalekomorska* flota królewska razem z flotą Hirama przybywała co trzy lata przywożąc z Tarszisz złoto i srebro, kość słoniową oraz małpy i pawie. ²³ Dzięki temu król Salomon bogactwem i mądrością przewyższył wszystkich królów ziemi. ²⁴ Wszyscy więc udawali się do Salomona, aby posłuchać jego mądrości, jaką Bóg obdarzył jego serce. ²⁵ Każdy zaś z nich składał corocznie swoje dary: naczynia srebrne i złote, szaty czy też zbroje lub wonności, konie albo muły. ²⁶ Salomon powiększył liczbę rydwanów oraz jezdnych tak, że miał tysiąc czterysta rydwanów i dwanaście tysięcy jezdnych. Rozmieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie*. ²⁷ Srebra zaś król złożył w Jerozolimie tyle, ile kamieni, a cedrów - ile sykomor na Szefeli.